Het project betreft een fotodocumentaire over de vermenging van de olieraffinaderij met het leven op Curaçao.
Na ruim 100 jaar aanwezigheid op het eiland is de verwevenheid groot. Groter dan men op het eerste oog denkt. Het resultaat is een fotoboek met ca. 20% tekst en komt uit in een voor Curaçao historisch jaar. Het jaar waarin het contract met PDVSA als huurder van de raffinaderij afloopt.
Het markeert een moment dat vastgelegd moet worden.
Naast een leerzaam voorwoord en tijdslijn is er ook een kunstzinnige plattegrond die het hele terrein afbeeldt welke in het boek aan bod komt.
De ex-Shell dorpen zijn lastig te fotograferen en daarom is gekozen een 6-tal oliedorpen in te vullen met verhalen van ex-bewoners.
Ook zijn er verhalen van ex-shell/PDVSA medewerkers, verhalen en beeld hoe de olie de kunst raakt, stille getuigen van een olieverleden etc.
Maar de kern van het boek gaat over wat ik noem:
de buren van de olieraffinaderij.
Dat zijn de wijken met haar bewoners en de bedrijven die allemaal de raffinaderij als buurman hebben. En als een wat vreemde eend in het bijt ook de werknemers van de raffinaderij zelf. Die mogen niet vergeten worden.
En hopelijk eindigt het boek met een stukje toekomst: 2020 en verder, geschreven door onze Minister President.
