Alvin a hasi shete aña. Por fin e tin e edat pa e por kana e aña aki den e marcha festivo di Seú. Loke ta mas leuk ainda ta ku su primu Quincy di Hulanda ta bin keda dos siman serka dje. Pero… Quincy sa kiko Seú ta nifiká? Alvin sí sa. Antes na Kòrsou, nan tabata organisá un fiesta grandi ora ku e kosecha tabata logra. Hopi famia tabata kana huntu ku nan bisiñanan i amigunan den un marcha festivo den e kunukunan di Kòrsou. Alvin ta ansioso pa konta Quincy tokante Seú pero prinsipalmente pa e dòrna huntu kuné un bastòn bunita pa e marcha. Pero e ora ei algu ta bai robes…
E buki aki pa muchanan di seis pa neube aña ta tokante e fiesta die kosecha na Kòrsou: Seú. E fiesta di kosecha aki ta bini di siglo djeshete i orginalmente e katibunan di e plantashonnan di Kòrsou tabata selebr’é komo gradisimentu pa un kosecha eksitoso. E trahadónan di kunuku i nan famianan a mantené e tradishon i asina a originá un fiesta die pueblo ku hopi muzik, baile i trahenan folklóriko. Ainda hende yòn i hende grandi ta selebrá Seú tur aña. Di un manera mas modernu pero e base, e trahenan folkloriko i e muzik a keda mesun kos.
Ta konta e kuenta tantu na Papiamentu komo na Hulandes pa transmití e pensamentu original di e fiesta di un manere mas amplio posibel.
=========================
Alvin is zeven jaar geworden,. Eindelijk is hij oud genoeg om dit jaar mee te lopen in de feetelijke Seú-optocht! En wat nog leuker is: zijn neefje Quincy uit Nederland komt voor twee weken bij hem logeren. Maar…. zou Quincy eigenlijk wel weten wat Seú betekent? Alvin weet het wel. Als vroeger op Curaçao de oogst goed was gelukt, werd er een groot feest georganiserd. Veel families liepen samen met hun buren en vrienden mee in een feestelijke optocht door de landbouwvelden van Curaçao. Alvin verheugt zich erop om Quincy over Seú te vertellen maar vooral om samen met hem een mooie stok voor de optocht te versieren. Maar dan gaat er iets mis…
Dit boek voor kinderen van zes tot negen jaar gaat over het oogstfeest op Curaçao; Seú. dit oogstfeest stamt uit de zeventiende eeuw en werd oorspronkelijk door de slaven op de Curaçaose plantages gevierd als dankbetuiging voor een succesvolle oogst. De traditie werd in ere gehouden door landbouwarbeiders en hun families en zo ontstond een volksfeest met veel muziek, dans en kleurrijke klederdracht. Seú wordt nog steeds jaarlijks gevierd; door jong en oud. In een modernere vorm maar de basis, de kleding en de muziek is hetzelfde gebleven.
Het verhaal wordt zowel in het Papiamentu als in het Nederlands verteld om de oorspronkelije gedachte van feest zo breed mogelijk over te dragen.