De toenemende belangstelling voor Curaçao bij het Nederlandse publiek is er niet alleen vanuit toeristische of politieke hoek, maar er is eveneens een grotere algemene interesse voor het hedendaagse gebeuren en de geschiedenis van deze voormalig Nederlandse kolonie in het Caribisch gebied ontstaan.

Vooral nu dat delen van het oude Willemstad op de Wereld Erfgoedlijst zijn geplaatst bestaat die belangstelling eveneens in het buitenland. Het is daarbij de gebouwde omgeving ofwel het stadsbeeld van nu maar vooral van voorheen waar men interesse voor heeft. Afbeeldingen van vroeger tijden worden gezocht. Gewend aan fotografische afbeeldingen zoekt de moderene mens naar oude foto’s. Die zijn echter praktisch alleen in archieven te vinden en dan nog in beperkte aantallen. Oude foto’s zijn moeilijk houdbaar, werden niet altijd onder gunstige omstandigheden beaard en zijn dus meetal van slechte kwaliteit.

Van de eerste foto’s werden echter al snel gedrukte prentbriefkaarten gemaakt welke veel beter houdbaar blijken te zijn en die in veel grotere aantallen vervaardigd werden. Het lag dus voor de hand dat er voor deze kaarten grote interesse is ontstaan. Vooral in de beginperiode, toen de fotografie nog in de kinderschoenen stond, was het verzamelen van deze prentbriefkaarten een ware rage. Dat was ook op Curaçao het geval.

Het is dankzij het bestaan van deze verzamelingen dat we nu ruim honderd jaar na het verschijnen van de eerste prentbriefkaarten van Curaçao nog kunnen kennismaken met duidelijke beelden van vroeger tijden. Deze kaarten bevatten een schat aan historische gegevens van de stad, land en bevolking ter ondersteuning van de geschreven historie. Ze laten ons mijmeren over al datgene wat mooi was, wat anders was en over wat niet meer bestaat.

Na de publicatie in 1996 van mijn Catalogus Prentbriefkaarten van Curaçao, Uitgevers en Uitgaven van 1898 tot 1950, bestemd voor de verzamelaar van vandaag, vond ik het een goed idee om een aantal van de mooiste kaarten uit de beginperiode tot omstreeks 1918 en enkele van voor 1945 in boekvorm bijeen te brengen en te voorzien van een korte beschrijving. Daarbij heb ik zoveel mogelijk gebruik gemaakt van nog niet eerder gepubliceerde exemplaren. Dat daardoor wellicht een aantal bekende, eerder gepubliceerde beelden uit het verleden ontbreken, is te wijten aan het feit dat daarvan geen prentbriefkaarten zijn gemaakt. Destijds werden prentbriefkaarten alleen gemaakt van onderwerpen waarvoor de uitgever interesse had met het oog op de verkoop aan zowel bezoekers van het eiland als de lokale bevolking.

Het kennismaken met historische beelden van het eiland kan een bijdrage leveren aan de bewustwording van onze gebouwde omgeving en het landschap, vooral wanneer de gemeenschap daarin veranderingen wenst aan te brengen. De harmonie die zo duidelijk bestond tot omstreeks eind twintiger jaaren van de vorige eeuw zien wij door de vele maatschappelijke veranderingen, de bevolkingsgroei en de economische omstandigheden, vervagen en zelfs verdwijnen. Gelukkig is daarin de laatste tijd een duidelijke ommekeer merkbaar.